İKİNCİ BİR ŞANS YOKTUR / SİNAN CEYLAN
KİTAP SAYISI:168
KİTAP YORUMUM: Tuğberk içimizde yaşayan bizden birisi. Niçin bunu diyorum? Tuğberk 2 güvendiği dostum , arkadaşım dediği iş ortaklarına sonsuz güvenmesinin sonucunu çok acı bir şekilde ödeyecekti.
Güven neydi? Emek neydi? Emek her selam verdiğimiz kişi bir ilişki ise, ona verilecek biz olmanın hakkı olan emekti. Emek verdi Tuğberk arkadaşlarına, onları sevdi, korudu, kolladı.
Sonucu mu?
Sonucu ihanet ile sonuçlanacaktı. Bizden birisi dedim, her insan bir kez bile olsa ihanet denen o illet ile, o çirkin eylem ile karşılaşmıştır. Belki de ihanet edenler, zamanında ihanete uğradıkları için sevdikleri tarafından ihanet etmenin normal olduğunu sandılar ve o yolu seçtiler. Zaten Tuğberk de 2. şansı olsaydı edecekti ihanet, ister istemez.
Kitabı okurken Tuğberk ile sinirlendim, onunla birlikte hırslandım yalan yok. Oysa intikam yine kendini yiyen bitiren en kötü his belki de. Tuğberk yapabilseydi bile yine de mutlu olmayacaktı. Belki de böyle durumlarda tek yapılacak şey ilahi sisteme güvenip yoluna devam etmeyi başarabilmek.
Peki yoluna devam edebilmek kadar ya şansı Tuğberk kadar kalmadıysa?
İşte onu düşünmüyor insan. Empat olduğum için iliklerime kadar hissettim ihaneti. Belki de kendi yaşadıklarımızı irdelerken o yüzden sinirlendik bu kadar kitabın ihanet tarafı ortaklarına ve kötülük kokan sansarlara.
Benim kitaptan en öğrendiğim ders ise;
Kesinlikle ne kadar tanırsak tanıyalım sonuna kadar şans tanımayalım kimseye. Tedbirimizi hele ki imzalık durumlarda alalım. İmza çok önemli bir eylem. O yüzden söz uçar yazı kalır denir. Dostluk ile iş ilişkisini ayrı tutalım. Belki de her canlıya belki diyerek mi bakmak lazım bilemedim ama insan güvenmeden de yaşayamıyor ki. Niye insan en büyük darbeyi inandıklarından alır? Çok etkilendiğim eserlerden birisi olarak okuma tarihime geçti.
Yazarın kalemi gerçekten çok akıcı. Kitabın sayısı az olmasına rağmen içerisi dopdoluydu. Tuğberk'in yaptığı planlar ise gerçekten yine ders verici boyutta.
İkinci şans böyle durumlarda olmalı bence. Mesela her insan ikinci şansı hak eder derler ya, bize ihanet edene değil yanılan kişilere ikinci şans gerekli.
Doğruluk ayakta kalmak için sisteme mi uymak yoksa insan olmayı mı başarabilmek her koşulda derseniz ben kesinlikle insan olmayı başarabilmek derdim. Çünkü insan olmadığınız zaman başarılı olmanızın anlamı yoktur. Şeytanın kölesi oluruz.
Finalin farklı biteceğine her okuyan inanacak. Ama... Okumanız lazım orada tüyo veremeyeceğim.
Kaleminiz daim olsun değerli yazarım. Süper bir eserdi.
KİTAP SAYISI:168
KİTAP YORUMUM: Tuğberk içimizde yaşayan bizden birisi. Niçin bunu diyorum? Tuğberk 2 güvendiği dostum , arkadaşım dediği iş ortaklarına sonsuz güvenmesinin sonucunu çok acı bir şekilde ödeyecekti.
Güven neydi? Emek neydi? Emek her selam verdiğimiz kişi bir ilişki ise, ona verilecek biz olmanın hakkı olan emekti. Emek verdi Tuğberk arkadaşlarına, onları sevdi, korudu, kolladı.
Sonucu mu?
Sonucu ihanet ile sonuçlanacaktı. Bizden birisi dedim, her insan bir kez bile olsa ihanet denen o illet ile, o çirkin eylem ile karşılaşmıştır. Belki de ihanet edenler, zamanında ihanete uğradıkları için sevdikleri tarafından ihanet etmenin normal olduğunu sandılar ve o yolu seçtiler. Zaten Tuğberk de 2. şansı olsaydı edecekti ihanet, ister istemez.
Kitabı okurken Tuğberk ile sinirlendim, onunla birlikte hırslandım yalan yok. Oysa intikam yine kendini yiyen bitiren en kötü his belki de. Tuğberk yapabilseydi bile yine de mutlu olmayacaktı. Belki de böyle durumlarda tek yapılacak şey ilahi sisteme güvenip yoluna devam etmeyi başarabilmek.
Peki yoluna devam edebilmek kadar ya şansı Tuğberk kadar kalmadıysa?
İşte onu düşünmüyor insan. Empat olduğum için iliklerime kadar hissettim ihaneti. Belki de kendi yaşadıklarımızı irdelerken o yüzden sinirlendik bu kadar kitabın ihanet tarafı ortaklarına ve kötülük kokan sansarlara.
Benim kitaptan en öğrendiğim ders ise;
Kesinlikle ne kadar tanırsak tanıyalım sonuna kadar şans tanımayalım kimseye. Tedbirimizi hele ki imzalık durumlarda alalım. İmza çok önemli bir eylem. O yüzden söz uçar yazı kalır denir. Dostluk ile iş ilişkisini ayrı tutalım. Belki de her canlıya belki diyerek mi bakmak lazım bilemedim ama insan güvenmeden de yaşayamıyor ki. Niye insan en büyük darbeyi inandıklarından alır? Çok etkilendiğim eserlerden birisi olarak okuma tarihime geçti.
Yazarın kalemi gerçekten çok akıcı. Kitabın sayısı az olmasına rağmen içerisi dopdoluydu. Tuğberk'in yaptığı planlar ise gerçekten yine ders verici boyutta.
İkinci şans böyle durumlarda olmalı bence. Mesela her insan ikinci şansı hak eder derler ya, bize ihanet edene değil yanılan kişilere ikinci şans gerekli.
Doğruluk ayakta kalmak için sisteme mi uymak yoksa insan olmayı mı başarabilmek her koşulda derseniz ben kesinlikle insan olmayı başarabilmek derdim. Çünkü insan olmadığınız zaman başarılı olmanızın anlamı yoktur. Şeytanın kölesi oluruz.
Finalin farklı biteceğine her okuyan inanacak. Ama... Okumanız lazım orada tüyo veremeyeceğim.
Kaleminiz daim olsun değerli yazarım. Süper bir eserdi.
0 yorum:
Yorum Gönder