YÜRÜ YÜREĞİM GİDELİM BURALARDAN BAYRAM REÇBER

YÜRÜ YÜREĞİM GİDELİM BURALARDAN

BAYRAM REÇBER

SAYFA SAYISI:263

“Gözleri, okyanusun kalbi gibiydi. Sanki dünyanın tüm nehirleri, tüm gölleri, tüm denizleri gözlerine akmış; orada, yeşil mavi karışımı bir derinlik oluşturmuştu.”
“Sitemlerim sinirlerimi harlıyor. Biri çıkıp da teskin edici birkaç cümle kurmasa karşımdaki camı yumruklamam an meselesi.”
“Güle bakınca seni, sana bakınca gülü görebiliyorum. Birbirinize çok benziyorsunuz.”
“Artık, tüm mevsimler benim için bahar; yüreğim bir gün açıyor, bir gün yağıyor. Birazcık mutlu olsam hemen arkasından hüzün ve keder başlıyor. Anlaşılan uzun soluklu mutluluklar bana haram.”
Sevgili Elif,
Yokluğuna bahse girerim ki bir gün var olduğunda yok olacağım bu gidişle.
***
Aşk, hiç bu kadar çaresiz kalmamıştı engeller karşısında. Engeller hiç bu kadar acımasız olmamıştı aşka.
Hayatınıza dokunan, yüreğinizi sızlatan, adım adım ölüme koşan hazin bir aşk hikâyesi,
“Yürü yüreğim gidelim buralardan…”
Yürek ikizin yok artık. Öldü.

KİTAP YORUMUM: Kitapta Elif ile Deniz'in aşklarına tanık oluyoruz.

Elif zor bir çocukluk geçirmiş üvey babasının tacizinden evden kaçıp mahallede babam dediği kişi tarafından büyütülen, kendi ayakları üzerinde duran genç bir kızdır. Ama hepimiz gibi onunda çocukluktaki travmaları halen üzmektedir. Babam dediği kişi ise maalesef kanser hastasıdır ve buna Elif çok üzülmektedir. eğer o olmasaydı şu an belki de çok kötü durumlarda olabilirdi. Buradan birini sevmek, korumak, büyütmek için kan bağının gereksizliğini anlıyoruz.

Deniz ise kötü bir nişanlılık dönemi geçirip son an da hatasından dönen ve süreçte Elif ile karşılaşmasının ilahi bir güç kabul edip sevdiğinin yanında olmaya çalışan bir gençtir. iler ki sayfalarda ise, Deniz'in hastalığının getirdikleri yaşanmışlıkları görüyoruz. Kanser bu sefer sevdiği adamda Elif'in.

Acaba Elif ve Deniz bunun altından kalkabilip evlenebilecekler mi?

Birbirlerinin yaralarını sarabilecekler mi?

okura burada tüyo vermek istemiyorum, bunu okuyup görmeleri lazım ama kitap gerçekten üzücüydü bunu söylemek isterim.

Yine insani hayata dair bir hikayeydi. Yazarımızın kalemi daim olsun. okuduğum 2. eseriydi.

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN