*ERSAN EVCİL * BAŞUCUMDAKİ MELEK* TİTANİC YAYINLARI*

*ERSAN EVCİL * BAŞUCUMDAKİ MELEK* TİTANİC YAYINLARI*

Buzları erimişti hemşirenin. Normale dönmüş gibiydi herşey. Ama o küçük, belki birkaç dakikalık şehvetli anlar, hayatlarını sonsuza kadar değiştirecek bir kavramdı. Artık Ender’ in karşısında, hayatını borçlu olduğu o hemşireden çok daha fazlası duruyordu. O yarın kalan gecenin sonrasında verdiği tepki dolayısı ile onu sadece kurtarılmış bir can, veya yalnızlığını paylaştığı bir ev arkadaşı olarak görmediğini düşünmeye başlamıştı. Belki yalnızlıktan, belki acıma duygusu ile belki de normal sebeplerden ona karşı duygular beslediğini hissetmeye başlamıştı. Onunsa aklı karma karışıktı.

KİTAP YORUMUM        

Kitabın türü Polisiye. Kitabın sıradışı bir kurgusu olduğunu söylemeliyim. Ceset ihbarı üzerine polisin harekete geçmesi ile öldü denilen kişinin aslında ağır yaralı olduğu ortaya çıkıyor.

Macera bundan sonra başlıyor. Bazen insanın kendi ailesinin bile zor durumlarda terkettiği olmuş iken ona ise ruh eşi, aşık olacağı kadın bakıyor. Hem de hiç bir şey beklemeden.

Kitabın ilk sayfalarından itibaren içine alan sahneleri ile heyecanla okuyorsunuz. Kapak resimi ve kitabın ismi eserlerde çok önemlidir. Kurgunun kapak ve isimi ile bütünleştiği kitapta alınacak çok dersler var yine.

benim kitaptan öğrendiğim öğretilere gelecek olursak ;
-Eş dost adı altında kimsenin hatalarına göz yummamamız gerek.

-Hayat bazen bitti dediğimiz an da başlıyor. Erdem'in yeniden doğması gibi

-Gerçek bir aşk varsa eğer hiçbir kuvvet bize engel olamaz, ve bazı toplum baskılarını da göz ardı ederek mutluğumuzu kaçırmamamız lazım.

-Hayatta tesadüfler yoktur olması gerekenler vardır. gerçekten de acılardan sonra mutluluk olabiliyor ve buna inanan kişilerden biriyim.

Finali sevdim olması gerektiği gibi bitti aslında. Yazarımızı kutluyorum.

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN