BU NASIL YAMAN BİR AYRILIK

BU NASIL YAMAN BİR AYRILIK

Susuyorum gecenin sessizliğinde,

Tutamıyorum yüreğini, ellerini,

Oysa ne kadar da yakınsın, tutabilsem bir tarafından,

Gökyüzü coşacak sevincinden biliyorum,

Yoksun yarınlarımda, gecelerimde,

Olmayacaksın bu gidişle belki de,

Bu nasıl yaman bir ayrılık.

Tutabilsem ellerimi uzatıp,

Gökyüzü utanmasa, ağlamasa,

Hani özlemesem, sevdiğimin farkında olmasam,

Hani gurur olmasa,

O kadar kolay ki aslında sana ulaşmak,

Utanmasa ağlayacak şimdi yaptığına nedenler,

Çatırdıyor inadına yürekler,

Bu nasıl yaman bir ayrılık.

Özlemim taşıyor sokaklara,

Nefes almak istiyorum sahte yollarda,

Koşuyorum nereye gittiğimi bilmeden,

Sessizleşiyorum, sensizleşiyorum yüreğim daralarak,

Ah be adın geçen kahreden  satırlar,

Senin kalbindeki ayna olmak istiyor yarınlar,

Bu nasıl yaman bir ayrılık.

Yalan geceler ağlıyor,

Asil yalnızlığım hoş geldin diyor,

Elveda diyemeyecek kadar yoksun belki de,

Ah be ayrılık ne çetin çıktın,

Belki  de yakında akraba çıkacağız seninle,

Bırakmıyorsun peşimi,

Tıpkı benim yalan, sahte sevdama sarıldığım gibi,

Bu nasıl yaman bir ayrılık.

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN