SÖZLERİM

Biz birilerinin hayali olalım,başkaları bizim hayalimiz olmasın!

Altına gümüş dense değerinden bir şey kaybetmez!

Asıl fakirlik sevgiden yoksun,kötü niyetli bir yürektir!

Hiçbir şey yapamıyorsanız,hayata sadece göz kırpın ve gülümseyin ve ne kadar değerli olduğunuzu düşünün.Yağmasa da akacaktır hayat size,yeter ki isteyin!

Bazen hayatta gerektiği yerde susmak gerekir ya bende sadece susuyorum artık,sıramı bekliyorum sadece.Neyi beklediğimi bilmeden,susarak bekliyorum!

Sevgi öyle yüce bir his ki azı bile hak eden,ihtiyacı olan birine verdiğiniz zaman sizden belki bir şey eksilmez ama karşı tarafın hayatını değiştirebilir!

Hayat o kadar kısa ki haketmeyen insana selam vermemek gerektiğini düşünüyorum!

Hayat bu kadar çorba olmak zorunda mı? Hayatın mekanizmasına yetişemiyorum artık!

Aşktan,sevgiden,arkadaşlıktan,dostluktan daha değerli bir şey var gurur.Her şeyinzi kaybedin ama gururunuzu,onurunuzu asla kaybetmeyelim.Çünkü eğer onu kaybedersek diğer diğerlerinin hiçbir önemi kalmaz!

En kötü yalnızlık hayatında biri varken hissedilen yalnızlıktır!

Bazen hayattan kaçmak için bile cesur olmak gerekir!

Önce gözlerimiz birleşti.Sonra ellerimiz,yüreğimiz,sonra kasırga oldu,gök gürledi,biz yok olduk,parçalandık.Ben korktum geri çekildi ellerim,ben küçükken de korkardım gökgürültüsünden,yüksek sesten,şiddetten…

Beni sensizlik öldürmez, ihanetin öldürür!

Bu kalp durduğunda değil,unutulduğunda ölmüştür!

Bir insana söylenen en güzel söz,verilen en güzel hediye ‘’Seni Seviyorum’’,en kötü söz Elveda’dır!

Hatam gözlerimde,hatam yüreğimde,hatam sadece seni sevmekte,benimsemekte.Hiçbir şey bu kadar anlamını yitirmemişti.Şimdi nefes kadar muhtacım sana!

Kimi yüreğiyle sever,kimi dokunarak,kimi gözleriyle,kimi diliyle.Galiba en güzel sevmek yanında dili,gözleri de eşlik edebilir ama kocaman bir yürekle sevmektir!

Ey hayat ben sana bağlanmaya,sevmeye,pozitif olmaya çalıştıkça sen benden vazgeçiyorsun! Artık ben de vazgeçiyorum senden.Durmayacağım artık yamacında,gölgende!

Duygularım,mantığımı dinlemiyor,isyan ediyorlar.Yüreğimin sesini susturamıyorum.Yaşam buysa,aile,sevgi,saygı buysa yaşam asansöründen iniyorum.Ey hayat hiç bu kadar anlamını yitirmemiştin,küsüm sana!

Gurur,onurunu kaybeden bir kimse ne kendini sevebilir,kendine saygısı kalır,ne de çevresine,topluma bir şey vereblir,sever,saygısı olur.Gurur hayatta en değerli değerdir,öyle olmalıdır!

Biten neydi yüreğin mi,yoksa cesaretin mi? Biten neydi gözlerindeki ışıltı mı yoksa yürek yangını mı? Sende biten neydi çözemedim ama bende tek biten senleyken sensizlik!

Hayat sana 5 vardı,bazen seni 5 dk geçiyordu.Senden öncesi,senden sonrası vardı.Hayat şimdi seni bin asır geçmiş gibi geliyor bana.Hayat bu sefer gerçekten geleceğe 5 kala başladı,nasıl devam edeceğini göreceğiz!

Her Pazartesi diyete başlar gibi yeni bir sayfa açıyorum. Her pazar kapkara oluyor bu sayfalar.Artık beyaz sayfa açmaktan evde kağıt kalmadı alışverişe gitmenin vakti geldi sanırım!

Birinin gölgesinde kalıp üşüyeceğinize,bazen çekip gitmek en doğrusudur!
Üşüyorum ama soğuktan değil,açım ama midemden değil,yağmur yağıyor ama gökyüzünden değil,nefes alamıyorum ama hava kirliliğinden değil!

Her şeyinizi kaybetseniz de,anıarınızın efendisisiniz!

Yalancı gözlerinde hala kendimi bulamıyorum!

Ben seni değil,bendeki hayalini sevdim!

Gerçek aşk nedir,bilir misiniz? Bittiğini,olmamaycağını,bir daha dönmeyeceğini,tüm imkansızlığına rağmen sürekli beklemek,ümitlenmek,kabullenmemektir,Aşk! Acı,hüzün,gözyaşı,ayrılık kokar.Çoğu zaman kavuşamamaktır.

Bir insanı kaybetmek kolay,saniyede olur,kazanmak zordur.Bazen bir ömür yetmez kazanmak için! Önemli olan hatalarına rağmen bir insanı sevmek,kazanmaktır!

Her ayrılık,ayrılık değildir.Yeter ki ucunda kavuşmak olsun.Gidişin sönük ama dönüşün muhteşem olacak!

Allahu Teala önemsediğiniz bir şeyi alıp,yerine daha muhteşem,hayırlı bir şey verir mi? Verir…Yeter ki başımıza gelen her olumsuzlukta ona sığınalım,ona olan inancımızı kaybetmeyelim…

Senin bittiğin yerde ben yeni bir hayata başlıyorum!

Ya yüreğinle seversin,ya gözlerinle,ya ellerinle,ya dilinle…En güzel aşk dokunmadan yüreğiyle,gözüyle,diliyle sevilmektir.Yoksa elleriyle sevmek sadece tutkudur.

Bazen çıldırtan yalnızlığımı seviyorum! Huzur var en azından. İhanete uğrama,terkedilme korkusu yok.Daha güvenli,huzurlu yani.Kimse de sana karışmıyor istediğin kadar özgürsün!

Bu dünyada duygulara,sevgiye gerçek aşka yer yokmuş meğerse! Ben gerçekten bu sahte dünyaya ait değilim.Ne dostluk,arkadaşlık,kankalık,sevgi hepsi dildeymiş meğerse,yürekte değilmiş.Sahteymiş işte her şey!

Alışmak,sevmekten daha zormuş,daha engebeliymiş meğerse.

İnsanlığın,kalitenin,duyguların bittiği yerde zaten ben yokum.Hiç olmadım,olmayacağım.Benim duygularıma dokunmak,beni taşıyabilmek yürek ister.Öyle birinin yaşadığını düşünmüyorum!

Bazen hayatımızda olan insanları kafamızda fazla büyütürüz,yüceltiriz,şımartırız.Sıradan olduklarını görmek için hayatmızdan çıkmaları gerekir.İşte o zaman boşuna üzüldüğümüzü görürüz!

Sevginin,saygının,duyarlılığın bittiği yerde inatla bulunmak hem insanın kendisine olan saygısını yitirmesine neden olur,hem de ahmaklıktı bile bile lades demektir!

Gerçek dostluk ayrılıkta belli olur.Eğer arkasından konuşmuyorsan,hala konuşturmuyorsan işte gerçek dostsun demektir.Yoksa görüşürken herkes birbirini kollar,savunur!

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN