Ne yani sevdiğim şimdi ben seni gerçekten mi kaybettim?

Ne yani şimdi ben seni gerçekten mi kaybettim?
Sensiz yüreğimin üşüyeceğini hiç düşünmedin mi?,
Umuda yolculuk yüreğim,
Hep umutta kapıda bekliyordu şimdiye kadar ki zaman,
Ne yani sevdiğim şimdi ben seni gerçekten mi kaybettim?

Hani sen benim gökyüzümdün,kasırgamdın,
Hani bizi hiçbir fırtına yerinden sökemezdi,
Neden her seferinde bitti dediğim zaman Aklımdasın,yanıbaşımdasın?
Hayalinle baş etmek kolay sanıyordum,
Oysa bu sensizliğin ilk fırtınasıymış,
Ne yani söyle ben seni gerçekten mi kaybettim?

Ilık zamansız titreyişlerim,ilk defa sensizlikten bu kadar ürperişim,
İlk defa sensizlik beni korkutuyor,
Hep bugüne kadar dönmeni istiyordum,
Sanki hala hayatımdaymışsın gibi yaşıyordum,
Ne yani şimdi söyle,ben seni gerçekten mi kaybettim?

Bu yürek yangını ne zaman diner hiç bilmiyorum,
Ne zaman bir daha yeni bir kalp için atar,
Her şeyini unuttum sanki tek derdim sensin sanıyorum,
Sensizlik hiç bu kadar sancılı geçmemişti,
Ne yani sevdiğim şimdi ben seni gerçekten mi kaybettim?

Kalbimdeki yerin artık hiç yok sanıyordum,
Hayatımdan çıkardım,kalbimden de attım sanıyordum,
Ben sende olan kalbimi geriye aldım,artık ağrımayacak sanıyordum,
Bir daha senin için hiç ağlamayacağım derken,yeminler ederken,
Ne yani sevdiğim ben seni gerçekten mi kaybettim?

© Duygu Songül Kahraman