Ben bugüne kadar sadece 2 insan kaybettim. Birisi Mustafa Kemal ATATÜRK'dür. Gerçi kaybetmiş sayılmıyoruz onun ilkeleri ile yaşıyoruz, yaşayacağız. Diğeri ise, can parçam babamdır. Ama beni kaybeden çok olmuştur. Gittiklerini sananlar, aslında ben sizi gönderdim. önce beynimde çağırdım ayrılığı, sonra hareketlerime yansıttım. Sonra güvenmediğimi farkettim. Hayatımda güven duymadığım hiç kimseye yer yoktu. Güven benim için sevmekten bile üstündü. o yüzden sol tarafımda atmayan herkesi gönderdim. Varsın yine de biz bitirdik, biz gittik sayın. Gerçek şu ki, ben sizlerden vazgeçtim. Kapıyı açtım ve sizleri kapının arkasına koyarak itekledim, sevgi ile gönderdim. oysa siz sizlere kırgın ve kızgın olduğumu sandınız. Oysa sizlerin gitmesini isteyen ben, gitmenizin getirdiği rahatlığı hep yaşadım. Evren boşluk kabul etmez ya sizlerin yerine beni anlayanlar geldi. Sizler ile hayat dersim bitmişti. Hayat şimdi eskisinden daha taze, daha aydınlık daha güzel. Geleceğim de yoksunuz, olmayacaksınız çünkü. Bu yüzden gittiklerini sanan ve geriye dönmek isteyen hiç kimseyi kabul etmemeye(nadir durumlar hariç) özen gösterdim. Çünkü bu karar benimdi. Kaybettiğim bir şey yok ama kazandığım öğretiler dışında çok şeyler var. Şükürler olsun.
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
0 yorum:
Yorum Gönder