*SEÇİLMİŞLER *HALUK ÖZDİL*TRUVA YAYINLARI*

*SEÇİLMİŞLER *HALUK ÖZDİL*TRUVA YAYINLARI*

Yıl: 1991

Yer: Cape Canaveral Uzay Üssü Florida- ABD

Her şey 1991 yılında Mars'ta keşfedilen bir kratere SİNOP ismi verilmesiyle başlamıştı. Aynı yıl Ağustos ayında ABD'nin Sinop'taki askeri dinleme üssünde çok gizli bir deneme yapıldı; yuvarlak antenlerden çıkan gizemli sinyaller, yüzbinlerce arının ölümüne sebep oldu. Arı ırkı Sinop ve çevresinde yok olmak üzereydi. Oysa bu henüz başlangıçtı; SEÇİLMİŞ ÇOCUKLAR projesinin ilk adımı atılmış, ABD geleceğin dünyasına hazırlık yapmaya başlamıştı... Ama bilmedikleri bir şey vardı; sadece Amerika değildi geleceğin dünyasına hazırlanan, başka bir güç daha vardı... Ailelerinden koparılan yüksek zekalı çocuklar, yalnız dünya için değil, yakın gelecekte insanoğlunun koloniler oluşturacağı diğer gezegenler için eğitiliyorlardı. Ve kaçırılan küçük kızının peşinden Sinop'a gelen çaresiz bir anne ve gazetecinin işe karışmasıyla Pandora'nın Kutusu açılır; korkunç bir savaş başlamıştır artık...

(Tanıtım Bülteninden)

KİTAP YORUMUM

Yazarımızın KOD 5 eserinden sonra okuduğum 2. eseri. Kalemi oldukça akıcı, anlatılan konular oldukça ilgi çekici.

Kızı kaçırılan Yasemin kızını bulmak için her yolu dener. oysa bulmak imkansızdır. Bu arada bir araştırmacı gazeteci ile yolları kesişir. Macera bundan sonra başlıyor.

Acımasızca öldürülen insanlar hedefe giderken hedefe giden yolda aya bağı oluyordu. Onlar da yolu tıkayan her şeyi kaldırmak, öldürmek ile yükümlüydüler.

Kitap oldukça duygu yüklü. Gerçek bir aşk da var, insan sevgisi de ama şartlar acaba Yasemin'in aşkını dolu dizgin yaşamasına müsaade edecek mi?

Final beni inanılmaz üzdü. Yasemin'in son hali, sevdiği adamın kızı kabul edip çocuğu kurtarma çalışmaları, ve işlem esnasında acı ile ölen çocuk. :( Bazı insanlar hedeflerine giderken gerçekten acımasız olup duygularını aldırabiliyorlar maalesef.

Rona'ya hiç üzülmedim. Yaşattıklarını çekti sonuçta. Hiç kimse yaşattıklarını, yaşamadan ölmezmiş.

Değerli yazarımıza başarıların devamını diliyorum. Birikimlerini sanata dönüştüren insanlara çok saygı duyuyorum.

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN