* VAVEYLA * ŞEYDA AKSEL * SOKAK KİTAPLARI *

* VAVEYLA * ŞEYDA AKSEL * SOKAK KİTAPLARI *

Hâlbuki ben o yazıyı yazarken çok farklı şeyler düşlemiştim. Bütün yaşananların bir rüya olduğunu, gerçekten annemin sıcacık dokunuşuyla bu kâbustan uyanacağımı düşünmüştüm. Umutluydum da… Hala o sihirli elin gelip bana dokunup, “Uyan kızım.” demesini bekliyorum. Öğretmenimin sözleri ise gerçeğin acı bir tokat gibi suratıma yapışmasına neden oldu. Haklıydı belki, ama onun da bilmediği bir şey vardı. Aslında en büyük enkazın altında ben vardım. Sevdiklerim, hayallerim, oyunlarım, arkadaşlarım, hayatım, çocukluğum… Hepsi yerle bir olmuştu. Bedenim sağlam olsa da yüreğim hala göçük altında…

17 Ağustos’ta hayatını kaybeden kardeşlerimizin anısına…

(Tanıtım Bülteninden)

KİTAP YORUMUM

Kitap bir kere çok hüzünlü bir eser ama onun yanı sıra bilgilendiren, umut veren, hayata sımsıkı her şeye rağmen tutunmamızı sağlayan bir eser olmuş.

Bu kitap ile birlikte 17 Ağustos'ta hayatını kaybeden herkese Rahmet diliyorum. Kalan yakınları varsa sabır diliyorum. o süreç öyle bir süreçti ki birebir yaşayanların yanısıra uzaktaki kişilerin bile psikolojisini etkileyerek hayatın akışını değiştirdi diyebilirim.

Kitapta hafızasını kaybeden bir genç kızın hayata tutunma çabalarını anlatıyor. Bir kere büyük travva yaşamasına rağmen çok şanslı buluyorum kahramanımızı ben . Çünkü ailesi olup da yıllarca ailesi olmamış gibi yaşayanların olduğu dünyada böyle belli bir yaşa kadar sevgi dolu büyüyen, özel arkadaşları olan ve onları hiç unutmayan kişiler başlarına her ne gelirse gelsin çok şanslı buluyorum. Çünkü o olması gereken özgüven küçük yaşta verilmiş oluyor. o büyük sevginin temelleri atıldığında kişi dünyaya daha düzgün bakıp daha mutlu evlilikler yapıp daha mutlu anne ya da baba olabiliyor. Kahramanımızın 2. şansı 2. ailesinin de ona çok güzel bakıp koşulsuz sevmeleri. 3. şansı ise mutlu bir evliliğinin olması, mutlu çocuklar yetiştirebilmesi.

4. şansı hatırlamadığı ama taa çocukluğun da istediği mesleği seçmesi, o okulu okuması. Bunlar hep artıdır hayatta. Bunca yaşadığı şeylere bir de aile anlamında şansız olsaydı, hiç düzgün arkadaşı da olmayacaktı, asla mutlu bir evliliği de olmayacak, hatta iyi bir eğitim de görmesi güçleşecekti.

Ben kitabı insanı duygular içerdiği için çok çok sevdim. Yazarımız bir kere ruhunu koymuş ortaya.

Bir gün aslında isminizin bile farklı olduğunu bilseniz, öğrenseniz ne hissedersiniz? Kahramanımız o kadar şanslı ki, hala onu takip eden teyzesi var. Çocukları ve kendisini her zaman destekleyen eşi var. Çocuklarının olması bile onun için bambaşka hediye. Tabi ki gönül diler ki kimse ölmesin, ya da her şeyi unutmayı dileyecek kadar acılar çekmesin. Bana kitap çok umut verdi. Bu kadar sorun yaşayan birinin bu kadar güzel bir sona ulaşması ruhun yolculuğu diyoruz işte biz buna ve bir çok okuyan kişiye de umut olacağını düşünüyorum. Her şeye rağmen varız ve hayattayız. Nefes aldığımız sürece her zaman umut vardır.

Yazarımızın başarılarının devamını diliyor, yeni eserlerde buluşmayı diliyorum.

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN