Sadece sen

Gözüm,kulağım,elim,ayağım sen,gökyüzündeki ay bile sen.Sen güneşim,yıldızım.Artık yumak olmuş çözemiyoruz bazı şeyleri ne sevgimizi çözebildik senle ne de bende kalan yüreğini.İşte güneşim de sen,ayım da sen,gökyüzü sen yağıyor bugün.Bazen ürperiyorum,nedir beni bu kadar güzelleştiren,senin aşkın mı yoksa bana kattığın hayat mı? Vazgeçemiyorum işte,sana ait her şeyim o kadar özel ki,ailem de sen,eşim de sen,dostum da sen olmuşsun.Kaçamıyorum girdabından,nedir beni bu kadar güzelleştiren? Hep inkarlarımda sakladım seni,bazen yüreğime hapsettim bazen de sana bakan hüzünlü gözlerime,ben seni değil seni sevmeyi seviyorum.Ekmeğim de sen,aşım da sen,çorbamdaki tuzum da sen olmuşsun.Nedir beni sana bağlayan ve bu kadar heyecanlandıran? Çözemiyorum artık bazı şeyleri,kaçamıyorum girdabından.İncim de sen,kulağımdaki küpem de sen.Ben sen olmuşum,ama sen ben olamadın.Gidiyorum işte yüreğinden,neden diye sakın sorma,sen olmuşum ama çözemiyorum artık bazı şeyleri,gözlerindeki heyecanı sevdim belki de bana bakan yüreğini.Ben sen olmuşum ama sen ben olmamışsın,ben oldum sen oldun ama bir türlü biz olamadık,ayrı düşüyor yüreğim,sensizlik acıtıyor canımı ama mutluyum galiba nedensiz ilk defa gittiginden beri mutluyum,nedensiz huzurluyum.Hala senle doluyum ama yer yok artık bende senin yüreğine,hala eskisi gibi olmasa da gökyüzü sen yağıyor sevgilim,tuzum ,biberim,sevgim,saltanatım,her şeyim sen olmuşsun,yumak olmuş çözemiyorum artık bazı şeyleri,azat ediyorum seni dünyamdan git ve mutlu ol…

© Duygu Songül KAHRAMAN