CÜZZAM DUVARLAR YIKILIRKEN
MUHAMMET YALÇIN AZİZOĞLU
KİTAP SAYISI:296
KİTAP YORUMUM: Sabri küçük iken Babası küçük kardeşini halasına, kendisini amcasına eşini ise ailesine bırakarak vedalaşarak İstanbul'a tedaviye bir daha geriye de dönemeyeceğini tahmin ederek Cüzzam hastalığı için gider. Kısa bir zaman sonra da öldüğü haberi gelir. Sabbi ailesiz kalmasının hayal kırıklığını, babasının acısını daha atlatamamışken kendisinde de Cüzzam hastalığı keşfedilir. Ömrü Cüzzam hastanesinde geçer.
Kendisini çok seven halası, amcası, yengesi, annesi artık hastanede onu tek başına bırakmışlardır. Hepsinin de kendine göre gerekçeleri vardır.
Bir kere kitap çok duygu yüklü. Şu an ki Corona hastalığını bana çok hatırlattı.Bu hastalık onlara yalnızlık ve hapishane gibi toplumdan izole edilmelerine neden oluyordu.
Küçük Sabri yıllar sonra askerlik şubesine gitmek için yola çıktığında artık paranın, trenin ne anlama geldiğini bile bilmeyecek kadar içeride yalnızlaştırılmış, ona öğreten yol gösteren olmadığından cahilliğin pençesindeydi. Yıllar sonra annesini bulması onun hayatında çokta bir şey değiştirmeyecekti.
Başhekimlerin değişmesi bazılarının çok insancıl iken bazılarının daha resmi olması, her gün yanlarında bir çok arkadaşlarının ellerinden kayması onları çıkmaza sürükleyecekti.
Ama bir gün onlarında eğitim almaları gerektiği, ibadet yapmalarına olanaklar verilir. Sabri belki de içlerinde en ayakta kalmayı başaran, mutsuz da olsa mücadele eden, umuduna sıkı sarılan hastalardan birisiydi.
Hastalıkların tanınması adına bu tür kitapların yazılmasını ben sosyal proje olarak nitelendiriyorum. Bu anlamda yazarımızı kutluyorum. Cüzzam hakkında kendi adıma daha çok bilgilendim ve bakış açıma da daha doğru şekilde yansıdığını söyleyebilirim.
Kesinlikle okunmalı diyorum, kaleminiz daim olsun.
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
0 comments:
Post a Comment