Gölgesi Beyaz
KİTAP
SAYISI: 128
Küçük
kedi ayakları ya da küçük kedilerin ayakları geçiyor üzerimden. Üzerime basıp
basıp geçiyorlar. Yumuşacık bir his yayılıyor bedenime. Elimi uzatıp sevesim
geliyor onların tüylü sırtlarını, omuzlarını, küçük ayaklarını. Bu narin
varlıkları sevmeye yeltenen eller, güzel eller olmalı diyorum kendime. Senin
ellerin de güzel. Hem ne de güzel seversin sen. Fakat uzanamıyorum. Ellerimi
bulamıyorum hiçbir yerde. Kulağımda arabamın tekerinin gıcırtıları yok. Nerede
arabam. Onun soğuk demirini avuçlarımda duyumsamayınca kaybolmuş hissediyorum
kendimi. Bir lavanta kokusu duyuyorum. Uzak bir koku bu, hafif hafif yayılıyor
burnuma. Lavanta. Hafif bir müzik sesi sonra, alıyor, gezdiriyor beni
bilmediğim bir sokakta. Beyaz bir gölgeyi takip ediyorum, bembeyaz bir gölgeyi.
(Gölgenin beyazı da mı olurmuş. Aman Yarabbi!)
KİTAP YORUMUM: Yazarımız minik minik 12
hikaye kitabında yer almış.
Çubuk kraker hikayesinde çocukluk aşkını
anlatıyor yazar.
Yalancı Ağıt hikayesinde ise en çok
kadınların ne çok yıprandığını ve yaşam koşullarını anlatıyor.
Yazarımızın sık sık hikayelerinde
kedilerden bahsetmesi onun hayvan sevdiğini gösterir. Bu da okura hayvan
sevgisini verdiği için sevdim. Kapak resmine de ayrı bayıldım. Yine kedi resmi
olması beni mutlu etti.
İnsani hikayelerdi.
Kalemi oldukça akıcı ve herkese bir şey
öğrettiği için hikayeler okunmalı diyorum.
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
0 comments:
Post a Comment