İnsanlar merak etmeyin kanser (avni) olunca ölmüyor. Hastalandıktan sonra insanların aslında gerçek yüzünü görünce ölüyor, ölümü seçiyor. Zaten Kanser olan tüm insanların hayatlarını incelediğiniz de nefret dolu , üzgün ve duygusal, ve genelde yazan karalayan sanatın bir dalından tutmuş kişilerden çıktığını görebilirsiniz. Duygusal olmayan hiç kimse kanser olmaz. Hayatı, insanları basamak olarak görüp onu benimseyen insanlar ancak bir sekilde kanser olur. O da karmalarına o hastalanan kişileri kınayarak eklemiş olurlar. o insanlar hastalandıktan sonra duygusallaşmaya başlarlar. Ölüm korkusu öyle bir seydir ki en kötü insanı bile adam yapabilir. Bu deneyimi yaşamadan insan olabilmemiz dileğiyle...
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
0 comments:
Post a Comment