yoksun

Yol ayrı, yol uzun, yol uzak…
Sensizlik bulaşmış üstüme,
Sensizlik serpilmiş üstüme,
Sen yoksun…
Sensizlik yolu bu, sensizlik kokuyor bugün etraf, 
Özledim hiç yoktan galiba,
Nefesimdeki seni.
İlk defa farkettim bu kadar yokluğunu,
İlk defa bu kadar derinlik,
İnadına sen yoksun…
Kalemime takıldığını bilmeden,
Dostluk hanemden de inadına çölllere düşen,
Ne yapsam, ne etsem, yüreğindeki bana ulaşsam,
Bütün sessiz çabalarıma rağmen,
Sen ey eşsiz insan,inadına yoksun…
Kalbimdeki tahtın her zamankinden sıcak,
Sen uzak yollarda benden uzak,
Kim bilir yüreğinde kimlere sıcak,
Söyle ey sessiz yüreğim,
Şimdi galiba gerçekten yoksun…

© Duygu Songül Kahraman