“Sen ve ben artık yalnızlığımıza âşık
olmuş iki insanız. Bizim bu yalnız dünyamıza şafak atmaz, gün doğmuş. Gergin,
donuk, yamyassı dünyamızda katılaşıp kaldık bir kristal taşı gibi. Çığlık
çığlığa bir gecenin içinde, ikiye ayrılmış karanlık bir gökyüzünde, kan
içindeki bir şırınganın ucunda, sahipsiz bir gölge olmuş ve hiç kimsenin
istemediği yürek karası düşlerin kanatlanmış ölüleri gibiyiz ikimiz. Sen ve
ben...İkimiz...”
Bu kitapta bir eroinmanın dilinden yaşam, ölüm ve aşk arasındaki paradoksu okuyacaksınız. Hangisi daha büyük suç? Eroinman olmak mı? Eroinman olmaya sebep olmak mı?
Bu kitapta bir eroinmanın dilinden yaşam, ölüm ve aşk arasındaki paradoksu okuyacaksınız. Hangisi daha büyük suç? Eroinman olmak mı? Eroinman olmaya sebep olmak mı?
KİTAP YORUMUM
Uyuşturucu
bağımlılığından ölen bir gencin günlüklerinden yola çıkılarak yazarın yazdığı
bir kitaptır. Tabi ki tahmin ettiğiniz gibi gerçekten üzücüydü. Dışarıdan
bakınca yargılamak kolay ama onların gözlerinden bakılan dünyayı okumak
isterseniz mutlaka okuyun derim. Hayatı bazılarına -0 olarak maalesef
başlayabiliyor. Yazarımızın duyarlılık gösterip toplumu ilgilendiren bir konuyu
ele aldığı için teşekkür ediyorum. Kitabı çok çok anlamlı kılan ise, ölen
gencin duygularının kendi dilinden işlenmiş olması. Tavsiye ederim. Özellikle
anne /babalar okumalı.
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
0 comments:
Post a Comment