Keşke
herkes dürüst olsa dünya daha bir yaşanılır hale gelirdi. İma yerine insanlar
dobraca istediklerini dile getirse. Sonra seviyorsa mertçe söylese, sevdikleri
için her ne olursa olsun mücadele etseler ve sevmedikleri kişilere de bir gün
işim düşer diye gülümsemeler. Sahte olan her şey bende allerji yapıyor niyeyse.
Hala alışamadım yalanlara. hala alışamadım insanların sahte yüzlerine. Ne olur
sanki yüzünüze bakınca içinizi de görsem ve işte tamam desem. Bu kişi ne demek
istedi şuan diye düşünmeme gerek kalmasa. O kadar
şeffaf olsanız ölür müsünüz yani? Çölde susuz kalan bir insanın haykırışları
gibi samimiyeti, dürüstlüğü özlüyorum hem de çok. Nefret demeyim de tiksinti
oluşuyor oynayan insanları görünce. Oynayın tabi ki ama mesela dans edin, halay
çekin ne biliyim isterseniz başka bir şey. Ama ruhunuz oynamasın. Yukarı ayrı,
aşağısı ayrı düşünmesin. Çok şey mi istiyorum. size bakınca yüreğinizdeki
sevginin yüzünüze yansıdığını görüyüm. Kucaklaya bileyim sizleri o zaman
yürekten. Hem ne kadar çabuk tüketir olduk güzel olan her şeyi. Ne eskisi gibi
sevdalar gerçek, ne de gerçek dostluklar fazla. Olanlar kardelen orası ayrı
ama, peki bu oynayanlar ne olacak? Taktım mı takıyorum galiba. Özlüyorum
samimiyeti, samimi bakan bakışları. Bu kadar mı zor insan olabilmek? Bu kadar
mı zor sevmiyorsan, sevmiyorum diyebilmek.
Hayal işte kuruyor insan. Olacak inşallah bir gün yeniden sevgiler fışkıracak topraktan. Tıpkı her kış dökülen yaprakların, baharda tekrar o bitti, kurudu denilen ağaçlardan, topraklardan fışkırması gibi gerçek medeniye fışkıracak. Yeni doğan çocuklar sevginin içine doğacak. Gökyüzü bile gülümseyecek yaşadıklarımıza. Sevdalar yalan olmayacak. Eğer varsa duygu mücadelenin, emeğin anlamı olacak. Koşulsuz sevecek herkes birbirini. Hani diyorum hayalde kalmasa bazı şeyler. Ölmeden yaşansa tüm güzellikler. Menfaat için değil de insan gerçekten sevdiği için evlenecek ve kırk yıl sürecek. Tüketilmeyecek tüm güzel duygular. Huzur kokacak etraf. Barış kokacak. Nefret ile sevgi yer değiştirecek. Hayat, yaşamak güzel aslında. Vallahi çok güzel, keşke bu kadar güzel insanların duyguları kötü insanlar tarafından bu kadar kolay sömürülmese, aldatılmasa. Öyle işte...
Duygu Songül KAHRAMAN
Hayal işte kuruyor insan. Olacak inşallah bir gün yeniden sevgiler fışkıracak topraktan. Tıpkı her kış dökülen yaprakların, baharda tekrar o bitti, kurudu denilen ağaçlardan, topraklardan fışkırması gibi gerçek medeniye fışkıracak. Yeni doğan çocuklar sevginin içine doğacak. Gökyüzü bile gülümseyecek yaşadıklarımıza. Sevdalar yalan olmayacak. Eğer varsa duygu mücadelenin, emeğin anlamı olacak. Koşulsuz sevecek herkes birbirini. Hani diyorum hayalde kalmasa bazı şeyler. Ölmeden yaşansa tüm güzellikler. Menfaat için değil de insan gerçekten sevdiği için evlenecek ve kırk yıl sürecek. Tüketilmeyecek tüm güzel duygular. Huzur kokacak etraf. Barış kokacak. Nefret ile sevgi yer değiştirecek. Hayat, yaşamak güzel aslında. Vallahi çok güzel, keşke bu kadar güzel insanların duyguları kötü insanlar tarafından bu kadar kolay sömürülmese, aldatılmasa. Öyle işte...
Duygu Songül KAHRAMAN
0 comments:
Post a Comment