Aslında insanları kafamızda biz yüceltir,göklere çıkarır,biz gerektiğinde düşürür,yerin dibine batırırız.Halbuki aynı insandır kendisi bazen biz değişmek zorunda kalırız.
Aşk,tutkuyla birleştiğinde değil,karşılıklı, çıkarsız olduğunda; ellerinle değil yüreğinle sevdiğinde; tüm mesafeye rağmen yanında hissettiğinde güzel,anlamlıdır.
Bence bir ilişkiyi bayan başlatır,bayan sınırını çizer,bayan zamanı geldiğinde gönderir.Oysa erkekler sanar ki biz seçtik,biz terkettik.Oysa kafamızda çağırırız ayrılığı, erkeğe gitmesi için zemin hazırlarız,o da gider.
Eğer hayatta yeni başlangıç yapmak istiyorsak eğer bunu hayatmıza yeni birini alarak değil,kendimizi yenileyerek yapabiliriz.Doğanın kanunuysa bu eğer…Yoksa her insan yüreğiyle okşanacak kocaman bir sevgiyi hak eder.
0 comments:
Post a Comment