SENİ SEVDİM BEN DEMEK BİZ DE BİTTİK..

SENİ SEVDİM BEN DEMEK BİZ DE BİTTİK...
Hani bana hep değerlim derdin ya,

Hani beni hep severdin,

Senden asla vazgeçemem derdin,

Kankamsın bundan ötesi var mı? derdin…

O kadar inandırdın ki beni kendine,

Kendimden vazgeçtim çoğu zaman,

Senden vazgeçemedim,

Gün gelecek benden vazgeçeceğini hiç düşünemedim…

Seni sevmiştim,

İmkansız anlarda beni,bana döneceğini hep umut ettim,

Beni bekle derdin hep,sana istediğin gibi emin olduğumda gelecegim,

Hiç düşünmedim be güzel gözlüm,beni oyalayabileceğini…

Seni sevmiştim,yalan da olsa seni seviyorum,özelimsin,sen farklısın,demeni,

Sana alışmıştım hep git demeni,ertesi gün hep bana dönmeni,

O kadar basit bitmemeliydi,o kadar basit değildi çünkü yaşananlar…

Az mı mücadele ettik birbirimiz için?

Ben bitti dediğimde bile hep sımsıkı tutun ellerimi…

Bir gün biteceğini biliyordum ama bu kadar basit bitmemeliydi,

Birbimize şiirler,şarkılar okuyarak veda etmeliydik,

Senden soğudum,bunu söyledigimde nasıl da çıldırdın,

Nasıl da saygını kaybettin bana karşı,

Hiç aklıma gelmezdi bu kadar basitleşeceğin,

Mutlu musun şimdi bensiz ? Bunu merak ediyorum…

Seni sevmiştim,bana bitanem,değerlimsin demeni, özelsin demeni,hissettirmeni,

Ben de senin özel olduğunu hep düşünmüştüm,

Senden vazgeçtim ama böyle mi bitmeliydi be yalan sevdam?

Biz neler paylaştık seninle,hatırla.

Biz böyle mi anlaşmıştık seninle?
Hani bana artık asla saygını kaybetmeyecektin,
Hanı hep ölsen bile yanımda olacaktın,
Sana inanmıştım,güzel gözlüm…
O kadar inandım ki kendimden vazgeçtim çoğu zaman
Senden vazgeçemedim…
Keşke ilk tanıştığımız gün,ilk kavgamızda gitseydin,
Keşke seni hiç tanımasaydım,
Keşke beni kanka diye hiç çağırmasaydın,
Keşke beni değerlin seçmeseydin…

Seni hep affederdim,hani hatırlar mısın yılbaşı gecesi
beni aramıştın,bana seni seviyorum,lütfen evet de,demiştin,
Sen çok özelsin,demiştin,
Hani sarhoştun o gün,
Seni sarhoşsun diye ben kaile almayınca,
Bana çok kızmışdın da ertesi gün yaptığın teklifi
hatırlamıyor gibi yapmıştın…
Hani birgün gene son defamı bana arkadaşım diyorsun, sevdiğim? demiştin,
Ben yine korkup kaçmıştım,sana yenilmekten korkmuştum,
Ama sen ertesi gün yine bana kızdıgın için hatırlamamıştın söylediklerini,
Keşke ben de son yaptığını unutabilsem…
Bütün yaptıklarını affettim,
Bana seni seviyorum,sensiz yaşayamam,dedikten sonra,
Hayatına başkalarını sokup onlarla beni tanıştırmanı bile affettim.
Hep bitti bu sefer sendeyim deyip de,toplumda kankamsın demeni bile affettim…
Tek affedemediğim son sözlerin,saygısızlığındı,
Nasıl affederim,hani ben senin değerlindim be vefasız?
Nasıl kıydın bize?
Bana beni bırakma derken sen nasıl harcadın bizi,söyle,
Bu kadar mıydı be ciğerin insafsız?
Bu kadar mıydı be vefasız?
Seni sevdim ben,sana inandım.

Her şeyi yapar,asla beni bırakmaz,beni üzmez dedim,
Her şeyini unuttum ihanetini hiç unutamıyorum…
Bana benimsin,seni asla bırakmam derken ,
Kaç kişiye aynı şeyleri söylemeni bile unuttum.
Tek unutamadığım böyle bitmesi.
Bu kadar iğrenç,bu kadar sıradan,
Söyle be sevdiğim,ben sana n’aptım?
Gözlerindeki heyecanı sevmedim mi?
Şunla konuşma dedin,seni dinlemedim mi?
Hep bekledim birgün dönersin diye,
Seni sevdim ben,hesapsızca vuruldum.
Aşık degildim belki ama çok sevdim.
En çok bana umut vermeni sevdim,
En kötü anda bile sen başkasın,onlarla kendini bir tutma demeni sevdim.
İnandım sana be vefasız,hesapsızca vuruldum…
Artık yoksun,hiç olmayacaksın,
Bana ulaşmanı önleyecek herşeyi yapıyorum
Şimdi değiştiryorum msn’imi,hatlarımı,ön adımı,
Sadece şiirlerde,anılarda kaldın artık,
Seni sevdim be insafsız,hesapsızca vuruludum.
Sen ben olamadın ama ben sadece sen oldum…
Artık yokum hayatında biliyorum sana döneceğimden emin bekliyorsun,
Araya insanlar koyuyorsun,
Her şey nafile artık bu saygısızlığından sonra,
Ayaklarıma kapansan,kırmızı halı da sersen,
Sensizim artık,dönmem artık…
Soğudum senden,yüreğinden hiçbir sözün kandıramaz artık beni,
Sana ait herşeyi arkamda bırakıp gidiyorum…

© Duygu Songül Kahraman