DOSTLUK
İKİ UCU KESKİN KILIC GİBİDİR,İYİLİĞİ DE KÖTÜLÜĞÜ DE BULAŞTIRIR
Bu günler de hep irdelediğim tek konu bu. Ya insanlar dostluğun tanımını bilmiyor ya da benim kafamdaki dostluk tanımıyla insanların bakış acısı farklı..
Bana göre DOSTLUK; kötü günün de ,iyi günün de yanında olan karşılık beklemeyen, karşı tarafın hatalarını yan yanayken söyleyen ve toplum içinde de rencide etmeyen, saygılı ve en önemlisi kapris yapmayan yanımda istemiyorum desek de asla kötü olduğumuzu anladığın da karşı taraf sürekli çözüm üreten ve yalnız bırakmayan seninle ağlayan,seninle gülen biri. Tabi ki bunu geniş acılarla da değerlendirebiliriz.
Bana göre herkese dostum demek yanlış. Çünkü o zaman karşı taraf bizi benimsiyor ciddiye alıyor bizim belki de öylesine söylediğimiz bir söz karşı tarafa umut veriyor. Tabii ki eğer bizim amacımız karşı taraftan çıkar sağlamak için adına dostluk diyorsak yazık bize. Çünkü karşı taraftan çıkarımız bittiğin de ne olacak sahte dostluğumuza kadeh mi kaldıracağız bu sefer.
Benim için DOSTUM dediğim insan çok azdır. Bana göre birine DOSTUMSUN diyebilmem için önce tanımam ve emek vermem ve karşı taraftan emin olmam gerekir.Yani ben buna DOST ADAYI diyorum kısaca. Zaten ilk elektrik de çok önemli .İnsan hisseder karşı taraf sana bir şeyler verebilecek mi? Manevi yönden ,tam olarak ne paylaşacaksınız. Sonra güven,saygı, ve sevgi çok önemli. Yani gerçek dostları asla birbirilerini başarısını kıskanmazlar aksine gurur duyarlar ve hep yardımcı olurlar.
Şimdi herkese dostumsun diyoruz alacağımızı alıp atıyoruz bozuk para gibi harcıyoruz. En karşı olduğum şey eğer bir şey yürümeyecekse ısrarla karşı taraf kırılmasın diye sürdürmeye çalışmak. Saygı ve güven bitmiş ama bir yalanı ısrarla paylaşmak bana göre hiç olmadı, bundan sonra da asla da olmayacak.
Şimdiki dostluklar da bir şey anlatmaya korkar olduk olur ya aramız bozulursa bize geri döner mi ,canavarlaşır mı, orada burada konuşup abartarak rencide eder mi? Bu günler de bu moda olmuş asla karşı tarafı bir türlü anlayamıyorsun sana dostumsun diyor ama ne kötü gününden haberi var ne de iyi gününden. Ben dostum dediğim insana acılarımı beni üzen şeyleri, başarımı sevincimi paylaşamayacak konumdaysan bunun adına dostluk denilebilir mi? Bana göre buna arkadaşlık bile denilemez.
Arkadaşlığın tanımını yapacak olursam bana göre; bir şeyler paylaşabilmek ama asla görünmeyen sırlarını paylaşmamak. Gidip arkadaşına neden şu gün sana ihtiyacım vardı yanımda değildin demek gibi lüksümüz yokken eğer gerçekse dostumuz beni şu gün nasıl yalnız bıraktın sana ihtiyacım vardı deme lüksümüz olmalı bana göre. Eğer diyemiyorsak ve bizi insanlara ezmeye ve yönlendirmeye başlamışsa ve açığımızı arayıp her fırsatta bunu yüzüne çarpmaya hazırsa buna ben arkadaşlık bile demem.Dostun eğer senin hakkında olumsuz bir şey duyup seninle paylaşmak yerine başkasıyla paylaşıma gereği duyuyorsa bunun adına ben yine arkadaşlık bile diyemem.
Kavga çıkıyorsa bir ilişkide ve sürekli kavga çıkmasın diye sorunlar konuşulamıyor ve üstü kapatılıyorsa ve adına yine dostluk deniyorsa ben bu sahte dostluğa kadeh kaldırırım ve bu bitmeye mahkum sağlıksız bir ilişki türüdür.
Yine gerçek dostluk bence asıl bittikten sonra başlar.Eğer gerçek dostluk oluşmuşsa bitse bile takip edersin onu acaba zor durumda mı,bana yine ihtiyacı var mı? Ya da hakkında biri konuşsa bile sen konuşturmayacak,konuşmayac
ÖNEMLİ OLAN DOSTUNUM DEMEK DEĞİLDİR, DOSTUNMUŞ GİBİ DAVRANMAKTIR..
Yoksa herkes herkese bir şeyler söylüyor her söylenen şeyi gaile almak artık bana yersiz geliyor.Çünkü olayı dilin söylediği değil hareketler belirler.Diliniz baksa türlü söylüyorsa ve bunu hareketleriniz desteklemiyorsa gerek yok saçmalamanın bir yalanı paylaşmaksa bitirmek en saygılı olandır.İnsanlığın gereği budur.
Size dostumsun diyen insanların gerçek ve doğru kişiler olması ve yanılmamanız dileğiyle saygılarımı sunuyorum.
NOT: Bu konuda herkesin mutlaka bir fikri olacaktır tartışmaya acık bir konudur.Herkesin bize bir şey katacak yorumlarını bekliyorum.Teşekkür ederim şimdiden.
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
Bu günler de hep irdelediğim tek konu bu. Ya insanlar dostluğun tanımını bilmiyor ya da benim kafamdaki dostluk tanımıyla insanların bakış acısı farklı..
Bana göre DOSTLUK; kötü günün de ,iyi günün de yanında olan karşılık beklemeyen, karşı tarafın hatalarını yan yanayken söyleyen ve toplum içinde de rencide etmeyen, saygılı ve en önemlisi kapris yapmayan yanımda istemiyorum desek de asla kötü olduğumuzu anladığın da karşı taraf sürekli çözüm üreten ve yalnız bırakmayan seninle ağlayan,seninle gülen biri. Tabi ki bunu geniş acılarla da değerlendirebiliriz.
Bana göre herkese dostum demek yanlış. Çünkü o zaman karşı taraf bizi benimsiyor ciddiye alıyor bizim belki de öylesine söylediğimiz bir söz karşı tarafa umut veriyor. Tabii ki eğer bizim amacımız karşı taraftan çıkar sağlamak için adına dostluk diyorsak yazık bize. Çünkü karşı taraftan çıkarımız bittiğin de ne olacak sahte dostluğumuza kadeh mi kaldıracağız bu sefer.
Benim için DOSTUM dediğim insan çok azdır. Bana göre birine DOSTUMSUN diyebilmem için önce tanımam ve emek vermem ve karşı taraftan emin olmam gerekir.Yani ben buna DOST ADAYI diyorum kısaca. Zaten ilk elektrik de çok önemli .İnsan hisseder karşı taraf sana bir şeyler verebilecek mi? Manevi yönden ,tam olarak ne paylaşacaksınız. Sonra güven,saygı, ve sevgi çok önemli. Yani gerçek dostları asla birbirilerini başarısını kıskanmazlar aksine gurur duyarlar ve hep yardımcı olurlar.
Şimdi herkese dostumsun diyoruz alacağımızı alıp atıyoruz bozuk para gibi harcıyoruz. En karşı olduğum şey eğer bir şey yürümeyecekse ısrarla karşı taraf kırılmasın diye sürdürmeye çalışmak. Saygı ve güven bitmiş ama bir yalanı ısrarla paylaşmak bana göre hiç olmadı, bundan sonra da asla da olmayacak.
Şimdiki dostluklar da bir şey anlatmaya korkar olduk olur ya aramız bozulursa bize geri döner mi ,canavarlaşır mı, orada burada konuşup abartarak rencide eder mi? Bu günler de bu moda olmuş asla karşı tarafı bir türlü anlayamıyorsun sana dostumsun diyor ama ne kötü gününden haberi var ne de iyi gününden. Ben dostum dediğim insana acılarımı beni üzen şeyleri, başarımı sevincimi paylaşamayacak konumdaysan bunun adına dostluk denilebilir mi? Bana göre buna arkadaşlık bile denilemez.
Arkadaşlığın tanımını yapacak olursam bana göre; bir şeyler paylaşabilmek ama asla görünmeyen sırlarını paylaşmamak. Gidip arkadaşına neden şu gün sana ihtiyacım vardı yanımda değildin demek gibi lüksümüz yokken eğer gerçekse dostumuz beni şu gün nasıl yalnız bıraktın sana ihtiyacım vardı deme lüksümüz olmalı bana göre. Eğer diyemiyorsak ve bizi insanlara ezmeye ve yönlendirmeye başlamışsa ve açığımızı arayıp her fırsatta bunu yüzüne çarpmaya hazırsa buna ben arkadaşlık bile demem.Dostun eğer senin hakkında olumsuz bir şey duyup seninle paylaşmak yerine başkasıyla paylaşıma gereği duyuyorsa bunun adına ben yine arkadaşlık bile diyemem.
Kavga çıkıyorsa bir ilişkide ve sürekli kavga çıkmasın diye sorunlar konuşulamıyor ve üstü kapatılıyorsa ve adına yine dostluk deniyorsa ben bu sahte dostluğa kadeh kaldırırım ve bu bitmeye mahkum sağlıksız bir ilişki türüdür.
Yine gerçek dostluk bence asıl bittikten sonra başlar.Eğer gerçek dostluk oluşmuşsa bitse bile takip edersin onu acaba zor durumda mı,bana yine ihtiyacı var mı? Ya da hakkında biri konuşsa bile sen konuşturmayacak,konuşmayac
ÖNEMLİ OLAN DOSTUNUM DEMEK DEĞİLDİR, DOSTUNMUŞ GİBİ DAVRANMAKTIR..
Yoksa herkes herkese bir şeyler söylüyor her söylenen şeyi gaile almak artık bana yersiz geliyor.Çünkü olayı dilin söylediği değil hareketler belirler.Diliniz baksa türlü söylüyorsa ve bunu hareketleriniz desteklemiyorsa gerek yok saçmalamanın bir yalanı paylaşmaksa bitirmek en saygılı olandır.İnsanlığın gereği budur.
Size dostumsun diyen insanların gerçek ve doğru kişiler olması ve yanılmamanız dileğiyle saygılarımı sunuyorum.
NOT: Bu konuda herkesin mutlaka bir fikri olacaktır tartışmaya acık bir konudur.Herkesin bize bir şey katacak yorumlarını bekliyorum.Teşekkür ederim şimdiden.
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
0 comments:
Post a Comment