Hayat

Küçük beyefendiler, küçük hanımefendileri safça beğenirler. Sonra bunlar büyür birbirlerini hiç hatırlamazlar.Hafıza kaybı değil tabiki karşısındaki gerçekten yaşlanmıştır,kırlık bulaşmıştır,hoş gelmiştir kırışıklık ve daha birçok şey…Belki merhabalaşırlar ama tanımadan sonra bir an gelir; Aaa o sen misin’li sohbet başlar tesadüfen tabiki aslında tesadüf yoktur.Umut ya yeni başlangıctır ya da ; ya dası yok o saf duygular bir ömür boyu yok olur.Sanki hiç yaşanmamış gibi…Nankördür yıllar bizden ne çok şey götürür, hırsızdır yıllar bizden ne çok şey çalar…Önemli olan yürektir işte o hep orada bekler.O varsa eğer hayat hep anlamlıdır, yoksa hayat hep anlamsızdır.

© Duygu Songül Kahraman