GÜLE GÜLE

GÜLE GÜLE
ilk şiirle tanıdım seni
ilk selamım şiirleydi
Biz Öyle anlaşıyorduk
Öyle degerliydin ki…

Öyle mahsun öyle içten öyle duygusal
çok erkendi gitmen
İlk defa pişmanım geç kaldığım için
Ben bir Atatürk’ü tanıyamadığım için pişmanım
birde seni kaybettiğim için…

O paylaşılan kısıtlı dakikalar da
Halbuki ne çok şey paylaştık
Öyle ki dostum dediklerimle paylaşamadıklarım
Sen gittin ben üzgün ben mahsun…

Henüz aşık olacaktın
Belki bir yuva baba olacaktın
Erkendi be kardeşim
Hala adını anamıyorum…

Hala seni hatırlasam ağlıyorum
Gözlerim dolu dolu veda ediyorum
Yolun cennet köşkü
Yolun Peygamberimize komşu
bir gün karşılaşmak umuduyla
Sensiz bu hayatta veda ediyorum....

Canım kardeşim arkadaşım erken kaybettiğimiz Ersin arkadaşıma ithaf ediyorum bu şiirimi. Mekanı Cennet olsun... 

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN