ESKİDEN

ESKİDEN
Bir zamanlar seni yüreğimle alkışlardım.
O kadar gurur duyardım ki senle,
Yenilmez kahramanımdın.
Gözümde,yüreğimde öyle bir yere koydum ki seni,
Sen ne zaman bağırsan hep susardım.
Korktuğumdan değil seni beynimde alkışladığımdan.
Sen farklıydın işte.
Taçsız prensim derdim sana,
Bazen de sadece sevdiğim,ben seni öylesine sevdim işte,
O kadar ki kendimden vazgeçtim senden bir türlü vazgeçemedim.
O kadar özlemim büyük ki,o kadar senleyim ki hala,
Nefretimle alkışlamak isterken seni,sevgimle alkışlıyorum.
Onca yaptıklarna rağmen,
Onca şerefsizce benle oynamana rağmen,seni dualarımda alkışlıyorum.
Seni madem artık yoksun kendi yağmurumda ve maalesef ellerimle alkışlıyorum.
©Duygu Songül Kahraman