Niye sevemiyorsun diyorlar, cevabı net... babam kadar beni seveni bulamadım, koşulsuz sevmek istemedim, sevemedim. ya hep olmayacak kişiler karşıma çıktı, ya ben olmayacak kişileri severken kendimi durdurdum...mutsuzluk üstüne mutluluk kurulmazdı, baktım hayallerim durmuyor ve ben hayallerimi paylaşamıyorum kimseyle ve sıradan geliyor bütün sözler, hatta sunulan yaşamlar..dedim ki kendime: hoş geldin yalnızlık, hoş geldin gururum, sizde hoş geldiniz hayallerim, ve hoş geldiniz çekirdek ailem...
ya kalbime dokunulmadı ya da dokunmalar güvensizdi...sonra baktım ki azim savaşına dönmüş aşk'lar, duygular körelmiş, millet evli bekar demeden çıkar savaşına girmiş, zafer, iktidar olmuş aşk..gerçek aşk eski ninelerimizde, dedelerimizde kalmış..dedim ki kendime; git bir çay demle, 2 kurabiye, ya da bin neskafe...illaki içecek bir yürek bulunur ya dostlarından birisi ya ailen...şartmı sahte yürekle geçen bir zaman dilimi...
kalemim coştu çoğu zaman, kör aşık zannettiler, unutamıyor dediler..oysa hayallerimeydi yazdıklarım. ne tanıdım böyle bir yüreği, ne de selamlaştık...hep korktum yüreğimdeki saflığı birinin çözmesinden ele geçirmesinden...ve nihayet anladımki hayallerimde aşk yoktu aslında, samimiyet vardı, güven vardı, gelecek vardı... hep başarısızlığıma yoruldu yalnızlığım, oysa benim tercihimdi. uzun zaman anlatamadım kimseye hayallerimdeki kişinin hiç doğmadığını...bazen karşılaşmış gibi oluyorum ama ya zaman yanlış ya da o anki hayaller..
şimdi soruyorum size; sizce laf olsun diye evlenmek ve çocuk sahibi olmak ve irdelemeden büyütmek ne derece doğru?herşeye katlanan gurur dışı bayanlardan olmak istemedim.özgürlük savaşına girmek istemedim, bir kere hayata gelmiştim dışarı çıkarken sırf evlendik diye birinden izin almak istemedim. bir erkeğin boyunduruğu altına girmek istemedim, halada istemiyorum...görev icabı yemek yapmak, temizlik yapmak istemedim. bana göre sevgiyle ortaklaşa yapılması gereken şeylerdi bunlar...
birgün evlenirsem en çok ben gülerim kendime, hele birde sıradan hayata göz kırparmışım...
şimdi diyorum ki hoş geldin hayallerim, hoş geldin dostlarım, hoş geldin iş hayatım, hoş geldin şiirler ve sizlerde hoş geldiniz gelecekteki güzel günler...
keşke herkes, birilerini eleştirmek yerine empati yapabilse ve dese ki bir bildiği vardır...tekrar soruyorum size toplumun baskısına istinaden ilk evlenelim diyen kişiyle evlenmek ve anne yada baba olmak başarımıdır?
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
0 comments:
Post a Comment