AYRILIK AĞLIYOR BU GECE

AYRILIK AĞLIYOR BU GECE

Gözlerin, gözlerime bakıyordu,

Bir umuttu yüreğin,

Kaçamak bakışlarda buluştuk,

Sen gamzelerinle konuştun, ben sustum,

Oysa ne çok şey anlattık birbirimize…

Dakikalar kısaydı, saniyelere sığındık,

Bir şeyler konuştun kendince,

Belki hissettin, belki yalan belki de başka şey,

Verdim hediyeni başkasına sen olma diye,

Senden seni bağışlayacak kadar vazgeçtim…

Keşke sen ve ben aynı kitap olsaydık,

Ya da keşke ben bir kitap olsaydım,

Tek okuyan ve beni anlayan sen olsaydın,

Tükendik deli çocuk, yüreğim tükendi sığmadı sevdalara,

Ve bittik…

Sen bedeninle ben yüreğimle gittim…

Ayrılık ağladı yine, ayrılık konuştu,

Yine duymadık, yine duymadın,

Biz yokuz artık,

Gökler ağlıyor günlerdir biliyor musun?

Haykırıyor deli sevdamızı,

Biz bittik, biz bir yalana kurban gittik…

Oysa yaşanacak kim bilir,

Kim bilebilir ne çok şey vardı?

Seni gökyüzüne her şikayet ettiğim de gürlüyor, ağlıyor,

O bile dayanamadı ayrılık yalanına,

Sahi söyle biz şimdi gerçekten ayrıldık mı?

Yazık!!!

Demek biz de bir yalandık…

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN