Sevseydin görürdük!
Sevmiyorsun ki sadece dilinle birşeyler geveliyorsun,
Kendin bile anlamıyorsun belki ne söylediğini!
Boşver!
Kalbim öyle bir kırık,
Öyle bir dökük ki sana söylemem gerekenleri bile hatırlamıyorum artık.
Korkuyorum be şiir gözlüm,
Her seferinde sonumuz hüsran mı olmalı seninle?
En güzeli sonsuza kadar kaçıp gitmek belki de,en iyisi!
Bilemiyorum!
Duygularım isyan ediyor ve asla mantığım dinlemiyor!
Ah be şiir gözlüm keşke beni sen anlayabilseydin ve ben de bu kadar erken bitti demeseydim!
Dedim ya boşver bundan sonra ne sen beni anlayabilip bana geri döner ve benim olabilirsin,
Ne de ben seni dönsen de artık kabul edebilirim.
Biz kaybetmeye mahkumuz her halde!
Sana olan özlemim artık burnumu sızlatıyor ve sen yoksun ve artık hiç olmayacaksın!
© Duygu Songül Kahraman
0 yorum:
Yorum Gönder