Mutluluk

Bazı insanlar o kadar çok mutsuz olmayı seçiyor ki, sırf dert anlatabilmek için hayatında dost ve ilişkiler istiyor. Bu evlilik olabiliyor,arkadaşlık ya da dostluk. Kişiye göre eğer karşı taraf onun asla düzelmeyeceğini anlayıp umutsuz vaka olduğunu anlayıp uzaklaşma olunca çevresinde adı terkedilmiş olabiliyor. Böyle garip his durumuna girebiliyor kişi.Mutlaka hepimizin geçtiği yollar olmuştur. Hiç birimiz birden bir şeyleri öğrenip düzelmedik,yol uzun ve çaba şart,inanmak şart. Polyannacı olmayacağız ama sorunları kabullenip çözmeye yönelik eylemler içine gireceğiz. Tabi ki insanlara yardım etmek inanılmaz güzel. Ama kişi kendine acıyorsa, ve hep bizim enerjimizden harcamak işine geliyorsa ve bizi de dibe çekmeye çalışıyorsa, biz ona hayatı daha güzel göstermeye çalışırken o hala inatla dipte kalmayı seçiyorsa bence kaderine terkedin derim.Kimi insan kurban rolünü benimseyebiliyor.

Eskiden bir arkadaşım vardı dert anlatacak arkadaşım yok derdi hep. İlginçtir o zamanlar ne anlama geldiğini çok da anlayamamıştım. Sonra baktım ki onla buluşmaya giderken evden mutlu çıkarken eve her geldiğimde migrenim tutmuş halde dönüyorum o zaman anladım ki bu kişi benim enerjimi sömürüyor ve tamamen görüşmeyi kestim. Sürekli aynı soruna takılı kalan ve toplumda sizi rencide edip siz yalnızken iyi davranan kişilerin mutlaka ego sorunları mevcuttur. Ve sizi toplumda rencide ederek var olma çabası içine giriyordur. Sevgiyle affedeceğiz ve uzak duracağız. Ya bu kişiler ailemizdeyse,o zaman da ben bir yol daha buldum bunun için kişisel gelişim kitapları hediye edeceğiz ki okuyup düzelsinler. Yani çaktırmadan yardım ediyoruz Hayat gerçekten inanılmaz çok güzel. Yeter ki bunun farkına varalım. Yeter ki nefes alarak bakalım. Hiçbir şey yapamıyorsak doğru nefes nasıl alınır onu öğrenelim. Artık internet çağı,google’a girdiğimizde aradığımız bütün bilgilere ulaşabiliyoruz. Bu yüzden yeter ki değişime inatlaşmayalım. Hiçbir şey yapamıyorsanız hergün bir Bülent Hocanın bir videosunu izleyebilirsiniz. Yani yeter ki hayatı benimseyelim.
İçimden bu satırları sizlerle paylaşmak geldi. Hepinizi koşulsuz seviyorum dostlarım.

© Duygu Songül KAHRAMAN