GEÇMİŞTEN
Beni
sevmeyenlere hesap vermek adetim değildir. Hayatımdaki insanlara bile sormam
gerektiğinde bana değer veren seven zaten benimle bilmem gerekenleri paylaşır
ya da kapalı kutu gibi ortalıkta gezer. İnsanlar özgürdür ya kalır ya da
giderler. Kimseye kal demek adetim değildir ama nefret noktasına geldiyse durum
git diyebilirim ki olan saygı da bitmesin bazen geç kalıyorum git demekte hem de
çok fazla. Geç kaldıklarım olmadı mı oldu. Hep düzelir tamir edilir diye
beklemişimdir ama Öyle bir şey olur ki tamamen bittiğini anlamakta gecikmem o
zamanda medeni bir şekilde gitmelerini isterim benden hiç olmayan benden. O
zamanda giderler eğer ben birine gerçekten git diyorsam bende de gerçekten
bitmiştir. Yoksa kolay kolay asla birine git demem. Ama bittiğinde de
kabullenmesini bilirim bazen geciksem de. En güzeli medeni şekilde belki de git
demesin bilmek ve ya da gitmek bilmiyorum kader işte keşke kal deseydim dediklerim
olmadı mı bazen denediklerim olmadı mı ama hep pişman oldum tamir ettiklerime. Çünkü
insanlar asla değişmiyor vazgeçtim çoğu zaman kendimden karşı tarafı kazanmak
uğruna sonra anladım ki kazanılacak bir şey yokmuş baktığımda çoktan bitmiş var
olan da boşa boğmuşum kendimi karşı taraf ile bu dostluk ta olabilir duygusal bağda. Tecrübelerimin
içine bir yenisi daha eklendi hayatımda artık asla 2.şans yok hiç kimseye çünkü
beni seven asla kaybetmez. Mücadele etmek yok asla çünkü mücadele edilen ben
olmalıyım seviyorlarsa asla bir daha kal demek yok gidene çünkü kalmak isteyen
zaten kal dememe gerek kalmaz gitmeye zaten teşebbüs etmezdi. Tecrübelerim ve
kendimi inanılmaz seviyorum. Geleceğime yine çok fazla göz kırpıyorum mutluyum
galiba inanılmaz huzur kokuyor etraf yine evet tam istediğim gibi değil her şey
ama baslangıc içinde çok şeylere sahip olmam beni kamçılıyor gelecek beni çağırıyor
geçmiş ise geleceğime sadece ayna tutuyor. Artık baksa da bana faydası yok geçmişimin
yada zararı. İyi ki yaşamışım diyorum iyi ki varlar ve bazen hayatı ısgalamak
gerekir ya bende öyle yapıyorum artık..
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
0 comments:
Post a Comment