* ŞARKISINI SÖYLÜYORDU DENİZ... * HALUK ÖZDİL * *TRUVA YAYINLARI*

* ŞARKISINI SÖYLÜYORDU DENİZ... * HALUK ÖZDİL *

*TRUVA YAYINLARI*

YAŞAMI EGE DENİZİ’nde SON BULAN AZMİDE DABAH’ın GERÇEK GÜNLÜĞÜ

Kirli bir savaşın yüz binlerce kurbanlarından birisiydi Azmide Dabah. Suriye’nin aristokrat sınıfına dâhil olan ailesi, işadamı eşi ve oğluyla yaşadıkları Halep şehrinde çıkan iç savaşla birlikte Suriye gerçekleriyle yüz yüze geldiler. Önce annesini kaybetti, ardından babası ve eşi gözlerinin önünde katledildi. Oğlu elinden alınıp kampa gönderilirken defalarca tecavüze uğradı. Sonra küçük rütbeli bir teröristin kölesi yapıldı. Yine de yaşadı, oğlu için…

Ege Denizi’nde yaşamı son bulan, Bodrum, Yalıkavak’ta oğluyla birlikte can veren on yedi göçmenden birisiydi Azmide Dabah… Geriye yalnızca sarı kaplı ıslak günlüğü kalmıştı.

Okurken, kirli savaşın iğrenç yüzüne, bir annenin günlüğüne yazdıklarıyla tanık olacaksınız.

(Tanıtım Bülteninden)

KİTAP YORUMUM

AZMİDE DABAH. O Suriye'deki savaşta madur olmuş  bayanlardan sadece bir tanesi. Kitabı hazin yapan ise gerçek bir hikaye olması, ölen kişinin günlüğündeki duyguların yazılmış olması.

Azmide Fransa da eğitim görmüş ama babasının belki de toplumun baskısı ile yaşamını dönmek istemesine rağmen Fransa da yaşamak istemesine rağmen dönmek zorunda kalan orada evlenip anne olan, varlık içinde yaşarken savaşın kötü getirisi ile tatil yaptığı villalarda temizlikçi  işi çıktığında bile sırf oğlu için sevinen, tecavüze uğrayan binlerce kadınlardan sadece bir tanesi.

Savaş en çok kadınları ve belki de çocukları kötü etkiliyor. Yaşadığı hiç bir şeyin mantığı yok. Kitabın tabi ki çok öğretileri yine var.

Bana yansıyan acı öğretileri ise,

- insanlar verdikleri kararlar ile yön duygularını bulur ve yaşayacaklarını belki de seçerler. Tıpkı Azmide'nin fransa da yaşamak yerine ülkesine dönmesi oradan evlenmesi gibi.Yine eşini bir kaç yıl önce uyarmışken onu dinlemeyen babası ve eşinin savaşın kucağına düştüklerinde pişmanlıkları gibi. En son Fransa'ya gitmek için yapacağı yolculukta oğlu ile birlikteki hazin sonları verdikleri erken yanlış kararı gösteriyor.

-Azmide tam bir savaşçı. Galiba anne olmak ona ekstra bir güç vermiş. Tek istediği oğlunu güvenli barış kokan bir yerde büyütmek. Yoksa o da intihar eden kadınlardan birisi olabilirdi.

- O an şartlar ne gerektiriyorsa onu yaşam belki de an'ı kurtarmak gerek. Tıpkı kitaptaki kahramanların yaptığı gibi. Sonuna kadar en kötü durumda bile mücadele etmek. Belki Azmide hedeflediği yere ulaşamadı ama en azından çaba gösterdi. Göstermemiş olsaydı şu an oğlu da kendisi de daha kötü bir gelecekte yaşıyor olabilirlerdi ama yaşamak istemeyecekleri şeyleri yaşayacaklardı.

-Bize yansıyan en önemli öğreti ise her bayanın mutlaka eğitimli olması ve bir mesleğinin olması gerektiği. Yoksa ilk yıkımda kalkamazdı ayağa.

itiraf ediyorum. Ben Suriye'den gelen kişilerin hepsinin eğitimsiz düşünmüştüm. Bu yüzden önyargım az da olsa kayboldu diyebilirim.

Yazarımızı yine kutlarım. Harika insanlara ders verici bir esere daha imzasını atmış. Belki de insanları yargılarken sadece insan olarak yargılamak lazım. ırkları, cinsiyetleri çokta önem taşımıyor eğer yaşadıkları insan ayıbı içeriyorsa eğer.

 Bir kitabı hariç tüm kitaplarını okudum yazarımızın. Tüm eserlerinde bilinmesi gereken noktalara değinerek bizlere iletti. Kalemini sevdiğim okur, okumaz yeni kitabını çıkmasını istediğim nadir yazarlardan birisi olarak kütüphaneme yerleşen eserlerdir.

Kendisine buradan okumama vesile olduğu için teşekkür ediyor başarılarının devamını tekrardan diliyorum.

Yeni eserinizi okurunuz olarak sabırsızlıkla bekliyorum.

 DUYGU SONGÜL KAHRAMAN