BİR KİLO SESSİZLİK
Bir kilo sessizlik alıyım, bir sürü huzur, sevgi, samimiyet. Hangi para ile alınır bu söylediklerim. Hangi cüzdan karşılar, hangi market reyonlarında bulunur maneviyet.
Bir kilo sessizlik,
Çok mu gürültülü dünya yoksa bana mı öyle geliyor?
Bilemiyorum.
Bildiğim tek bir şey varsa,
Hayat değişiyor habire azizim,
Ne yediklerimiz normal artık, ne de selam verdiğimiz insanların bir çoğu,
Biz mi kirlendik, yoksa dünya mı karar veremiyorum.
Eskiden gökyüzü kadar berraktı herşey, hatta yürekler bile,
Şimdi öyle mi?
Yağmur bile kızgın yağıyor bu günlerde,
İçim bomboş,
o kadar bıkmışım ki insanlardan, aşık olmaktan bile vazgeçmişim,
Yalnızlığım o kadar huzur kokuyor ki artık,
Benim seçimim yaşadıklarım biliyorum,
Katlanamıyor bu yürek sahte olan her ne varsa,
Nasıl başarıyorsunuz söylesenize yüzümüze gülerken, arkadan riya yapmayı,
İnsanlık diyorum azizim, nereye gitti?
Hangi deliğin, taşın altında?
Çok şey mi istiyoruz acaba?
Birazcık samimiyet, birazcık sol taraf,
Aşktan bile vazgeçtim de dostluğun can çekişmesi yok mu?
Beni yoruyor azizim.
Ben yorgunum artık.
Kapalı bir kutu gibi geziyorum sağda, solda,
Ya ben yanlış taraflara baktım huzur ararken,
Ya herkes kötüydü, ya da iyilerin hepsi öldü,
Pozitif düşünelim tamam da,
Etraf insanlık kokmuyorsa ve ben bu kadar doluysam,
Nereye baksam bir kilo sessizlik arıyorum.
Gürültüden koptu beynim,
Çok mu konuyorsunuz? yoksa bana mı öyle geliyor?
Olsun yine de çok şükür nefes alıyoruz.
Hani nefes alırken her zaman umut vardı ya,
Yine bir kilo insanlık, bir kilo huzur,mutluluk.
Hoş gelsin yarınlar...
Duygu Songül KAHRAMAN
0 yorum:
Yorum Gönder