Ayla
|
Sayfa sayısı: 320
Ben küçük bir kız çocuğuyken; yalnız kalmaktan,
sevdiklerimi kaybetmekten korktum.
Mutlu olup çok güldüğümde, başıma bir şey gelmesinden korktum.
Hep güçlü bir kız oldum, başımı kimsenin okşamasına izin vermedim.
Hâlbuki sevdiklerimle birlikte geçen mutlu bir hayatı düşlerken, bunu hak etmediğimi fark ettim ve “an”lar hayatımdan akıp gittiler.
Bugün geçmişi geri getiremem, bunun farkındayım.
Bununla birlikte öğrendiğim bir şey var: Hayatı asıl sahibine teslim etmek, aslında “an”ları özgürce yaşamakmış.
Şimdi gözlerimi kapattığımda, sessizliğin sesini dinleyip yanımda varlını hissettiğim küçük kızın başını okşuyorum.
Ona gülümsüyorum, gözlerine bakıp; “Seni seviyorum, sen değerlisin güzel kız.” diyerek sıkıca sarılıyorum.
“Sen bunu hak ediyorsun Ayla…”
Mutlu olup çok güldüğümde, başıma bir şey gelmesinden korktum.
Hep güçlü bir kız oldum, başımı kimsenin okşamasına izin vermedim.
Hâlbuki sevdiklerimle birlikte geçen mutlu bir hayatı düşlerken, bunu hak etmediğimi fark ettim ve “an”lar hayatımdan akıp gittiler.
Bugün geçmişi geri getiremem, bunun farkındayım.
Bununla birlikte öğrendiğim bir şey var: Hayatı asıl sahibine teslim etmek, aslında “an”ları özgürce yaşamakmış.
Şimdi gözlerimi kapattığımda, sessizliğin sesini dinleyip yanımda varlını hissettiğim küçük kızın başını okşuyorum.
Ona gülümsüyorum, gözlerine bakıp; “Seni seviyorum, sen değerlisin güzel kız.” diyerek sıkıca sarılıyorum.
“Sen bunu hak ediyorsun Ayla…”
KİTAP YORUMUM: Her insan mutlaka
hayatında bir kez bile olsa ölüm ile yüzleşir. Niçin hasta oluruz, ölürüz
sorusuna cevap niteliğinde misyonu büyük, maneviyatı yüksek bir roman olmuş.
Kitaptan kısaca bahsetmem gerekirse Ayla
yıllar sonra çok sevdiği, sevildiği ruh birliği olan bir insan ile evlenir. Çok
mutlu oldukları bir gün ölüm ile yüzleşmek zorunda kalır. Şimdi bu duruma ne
anlam vereceğini bilemez. Niçin kendisi? Bu soruyu yıllarca aslında kendine sormuştur.
İçindeki kız çocuğu o kadar yaralıdır ki, adeta mutluluk haram mı diye
düşünmeye başlar. Ruhu acıyı kaldıramadığı için çok uç noktada şeyler yapar.
Kitaptan öğrendiğim dersler ise;
-İnsanın hayatında bir tane bile olsa
gerçek bir dostu bulunmalıdır.
- Doğru insanlar ile görüşmek insana
artı katar. Tıpkı Ayla'nın yeni tanıştığı komşusu gibi, Onu en feci durumdan
kurtaran doktor gibi.
- Her insanın güzel uğraşları olması
lazım. Bir hayat amacı olması lazım. Ayakta kalmak ancak maneviyatımızı güçlendirerek
olabilir.
Aslında Ayla her insanda olan gücü
ortaya karşısına çıkan kişilerden alması gerekenleri alıp hayatına katarak
çıkardı. Hayat amacını buldu ve o şimdi daha huzurlu ve gerçekten mutlu. Bence
boşluğa düşen, düşmeyen herkes okumalı. Bana iyi geldiğini söyleyebilirim.
Ölüm, hastalık ve insanlık-iyilik. Okuyun bir şey kaybetmezsiniz. Her insan
düşebilir lakin Yaradan bizlere koruyucu meleklerinden gönderir. İşte bunun adı
tesadüf olur, olasılık olur. Oysa bunun adı tevafuktur.
DUYGU SONGÜL KAHRAMAN
0 yorum:
Yorum Gönder