ULAN VAR YA BEN BÖYLE AŞKIN’DA, DOSTUN’DA

ULAN VAR YA BEN BÖYLE AŞKIN’DA, DOSTUN’DA
Çaresizce bakıyorum etrafıma,
Yeni bir umut, yeni bir nefes diye, umuda yolculuk yüreğim,
Her seferinde yeni bir yanılgı, yeni isyan bayrağı,
Yıkıldım, tükendim nerede ulan bu benden vazgeçemeyenler,
Nerede tek dostum sensin diyenler…

Nasıl bir kör’üm ben yoksa hep karşıma çıkanlar mı? kör
Niye hep insanlık ben de dans etmesi lazım,
İsyan bayrağım sallanıyor işte,
Gözlerim her seferinde gözlerine değiyor,
Yüreğim yüreğinde,nerede hani benim için ölenler..

Ya çok sabırlı mıyım diye deneme tahtasıyım,
Ya da hep çıkar uğruna satın alınan duygularım,
Her seferinde niye hep ben yanılan,
Niye gözlerim hep ağlamaklı,yüreğim süzgün,
Ey neredesiniz sahte dostlarım,
Hani bana değerlim diye seslenen sevdamdan ölen sahte kalpler…

Ne kadar ihanete uğrasam da akıllanmayacak bu yürek,
Doğru bildiğinden asla vazgeçmeyecek,
Varsın olsun yıkılsın, sömürülsün ömrüm,
Bir gün elbet dünya da olmasa da ahiret de hesaplar görülecek,
Elbet beni de içten yalansız dost edinen,
Elimi hiç bırakmayacak gerçek aşk kapımı çalacak..

Ey mutluluk hangi taşın altına saklandın,
Neredesin ki aciz bu yürek seni bulmakta,
Sonu hüsran duygulardan sıkıldım,
Yıkılan hep taş gibi kalbim,
Ben küllerinden doğan, güçlenen,
Sonsuz bir asaletim…

Ne kadar yıkmaya çalışsalar da,
Ne kadar yalan dolanla yaklaşılsa da,
Ben kendimi her seferinde yenileyen,
Kimsenin ulaşamayacağı kadar asil yürek,
Bakın aynaya ulaşır mı sizin gibi sahte kalpler benim ayarıma…

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN