Biz ne sevenler gördük,güya aşk'tı adı,üzerinde örtü yoktu.
Hayır ağlamıyorum.Gözlerim duş alıyor.
Şimdi usulca bırak yüreğini,belki severim.
Yüreğimden atmışım,kalemimden mi atmayacağım sahte yüreğini?
Beyinler fahişe olmuşsa,bedenin namuslu olmasının anlamı yoktur.
Pardon adam vardı da biz mi sevmedik?
Arınmak için şimdi geçmişimi sevgiyle özgürleştirdim.Beni üzen herkesi sevgiyle affedip sonsuzluğa bırakıyorum.Şimdi siz de özgürsünüz ben de özgürüm.
İnsanları tanımak istiyorsanız, sözlerine değil davranışlarına bakın.Dil yalan söyleyebilir oysa beden dili asla yalan söylemez.
© Duygu Songül Kahraman
© Duygu Songül Kahraman
0 yorum:
Yorum Gönder