Sözlerim

Sessiz çığlığımı duyacağını bilsem,sana,yüreğine ulaşabilsem konuşmak ne kelime nara atardım ama sen yoksun ki ne beni duyubilirsin ne de sessiz çığlığımı,ne ben artık konuşabilirim ne de sen artık beni duyabilirsin değil mi?

Son umudum sadece git, yolun bayram yolu olsun…

Sağa bakıyorum sola bakıyorum sen üstüm başım ekmeğim aşım hep sen kokuyorsun.Nereye gitsem ne söylesem sensizlik olan bir köşe var mıdır? Keşkeler kurtarmıyor bizi bu kadar uzaktayken nasıl ben de kalıyorsın?Artık yöne bakmıyor,gömüyoruz. Artık aynı dili de konuş muyoruz.Nereye gitsem sen olmuşsun,gökyüzü sen yağıyor.

Gözler kalbin aynasıdır derler,yalancı gözlerinde kayboldum kendimi bulamıyorum!

Sensizliğin pençesinde olmak çoğu zaman acıtsa da hislerimi,daha güvenli çıkış yoludur!

Vazgeçtim ellerinden,vazgeçtim gözlerinden,vazgeçtim yüreğinden.Yüreğime hapsettim seni,vazgeçtim bizden!

Yoklugun bir dert,varlığın ondan beter.Kördüğüm oldum çözemedim iplerini,nereye baksam sen,hangi şarkıyı,şiiri duysam sen kokuyor,umudumu yarınlara paketledim sakladım. Sen ben olunca açacağım bilmiyorsun.
© Duygu Songül KAHRAMAN