Aşk acı verir

Tüm hücrelerime kadar hissettiğim tek insan sendin!!!

Oysa aşk acı verir demişlerdi hep güler geçerdim ya;

Ta ki seni tanıyana kadar…

Çok zormuş meğerse kalpsiz yalan birini sevmek,

Çok zormuş insanlığın bittiği yerde sürekli dönüp dolaşmak…

Üzgünüm hayat yine bana bilmediğim yerden sordu,

Üstüne birde acım azmış gibi sol yanımı vurdu,

Bir yumruk haline getirdin ya artık hissetmiyorum bile azalarımı…

Hayat seni tiye bile alamayacak kadar önemsemiyorum. Madem beni dünyan da istemiyorsan bende pes ediyorum artık…

Madem bu kadar barındırdın topraklarında atıyorsun beni, Bindiğim hayat asansöründen istemeden de olsa iniyorum...

Benim payıma da ayrılık acı, hüsran düştü gitmek düştü…

Gidiyorum bir bilinmeyen doğru kendim bile bilmiyorum, Artık nerede olduğumu o kadar boşlukta sallanıyor anılar, Sormayın sakın nasılsın diye şimdi bir ah çekerim,

Bir ağlarım birde hadi yapmam ya anlatırsam,

Yeryüzü öyle bir ağlar ki yaşadıklarıma hüsran kalırsın.

Hani olmaz ya birde nasıl ne hissettiğimi anlatırsam,

Bir daha asla gülemez aynaya bakamazsın.

Bu yüzden sakın sorma ne hissediyorsun diye,

O kadar bekliyorum işte günümü tamamlamak için.

Sen hiç bile bile lades dedin mi?

Hayatta ben öleceğimi bile bile mücadele etmiyorum artık…
Madem hayat bilmediğim yerden vurdu ve sordu,

Başıma ne gelirse katlanıyorum ve sadece günümü tamamlıyorum.

Güneş her gün doğduğu sürece şanslıyım,

Ama bir sabah bakacağım ki doğmayacak,

Ya şimdiden o büyük yolculuğa kendimi hazırlıyorum.

Tek umudum şu andan daha kötü olmayacak,

Belki de her şey belki de gökyüzü yağacak,

Yağmur beni kurtaracak falan,

Olsun ne çıkar hayat bu kime ne göstereceği belli olmaz ki,

Bakarsın hani olmaz ya neyse sustum.

Lal oldu dilim küsüm sana konuşmuyorum artık…

Nasıl olsa ne yazdığımdan anladın,

Ne konuştuklarımdan sadece susuyorum bundan sonra, Dilim şu an için dönse de konuşmayacağım artık…

Susmak erdemse susuyorum sadece..

DUYGU SONGÜL KAHRAMAN